Tim ging vanmiddag zijn nieuwe tent opzetten in de tuin bij Sabine. Daar is plek genoeg om een hele camping te beginnen en door de prachtige omgeving krijg je ook meteen een vakantiegevoel. Ik ging mee want wat is er leuker dan toekijken hoe iemand zijn nieuwe tent opzet. Dat is vermaak. Een schitterende dag, Lieke, Britt, Bo en Ivan spelen, Tim en Rob klungelen met de tent en de rest zit lekker onder de parasol alles gade te slaan.
Dan ga ik even de nieuwe tent bewonderen, stap binnen en meteen is het er weer.. dat speciale gevoel. Door de geur van de tent en het gras ben ik ineens in een andere wereld, jaren terug in de tijd, kamperen vanaf mijn 8e jaar met mijn ouders en later met mijn eigen gezin. Dat gevoel is overweldigend en roept veel herinneringen op. Ik ga compleet terug in de tijd.
De eerste keer kamperen in het Zwarte Woud met een veel te kleine geleende tent, 10 van de 14 dagen regen die er aan de voorkant instroomde en aan de achterkant eruit, maar ook de gezelligheid van de camping met veel vrienden. Mijn vader groef hele grachten rondom de tent om het water weg te krijgen, maar dat hadden eerdere kampeerders ook gedaan zodat er een heel grachtenstelsel over de camping liep. Later volgden vakanties in Oostenrijk, Zuid-Duitsland en Zwitserland. Mijn vader zocht de vakantie uit en mijn moeder moest zorgen dat alle spullen in de auto en aanhanger gingen, jaren later vertelde ze pas dat ze het kamperen altijd vreselijk gevonden had maar daar heb ik nooit iets van gemerkt.
Toen kwam de tijd dat mijn zus en ik alleen gingen kamperen, 16 was ik toen we samen op een opgevoerde brommer naar Vlissingen reden, de Puch die de 2e dag van onze vakantie door de politie in beslag werd genomen, who cares, we hebben een fiets gehuurd. We voelden ons stoer, hadden een heel klein tentje en onze bagage stopten we onder het luchtbed zodat we een halve meter van de grond lagen. We hadden meer dan voldoende belangstelling van het andere geslacht en hadden de vakantie van ons leven.
Later met mijn eigen gezin ook in de tent en later in de vouwwagen. Heel veel campings hebben we gehad, veel europese landen gezien, heel veel regen, onweer en stormen getrotseerd, heel veel plezier gehad, veel vrienden gemaakt, regelmatig met huilende kinderen, die hun vakantieliefde moesten achterlaten, in de auto naar huis. Kleine campings, super grote campings die we speciaal voor de kinderen uitzochten, het was geweldig.
En ineens was het genoeg, toen de kinderen niet meer meegingen en wij een trapje mee moesten nemen om bij de nok van de tent te kunnen (onze Mark was altijd groot genoeg) hebben wij besloten om de hele zooi te verkopen en voortaan op een luxere manier vakantie te vieren. Ineens had ik er genoeg van om 2 dagen alles in te pakken en nog 2 dagen alles op te ruimen, om de flappen van de tent te poetsen, met een zeiknatte tent naar huis te rijden, om met een toilettas onder je arm in de rij voor de douche te staan, om op een toilet te zitten of liever gezegd om erboven te hangen omdat het zo smerig is, het was genoeg.
Sinds ca. 12 jaar brengen wij onze vakanties in bungalows of hotels door en dat bevalt prima, maar het echte campinggevoel van toen is nooit meer teruggekomen. Dat gevoel was er vanmiddag weer en ik wilde meteen weer gaan kamperen. Gelukkig zette Gerard me weer met beide benen op de grond door me alleen te zeggen dat ik dan weer op een luchtbed moet slapen en of ik nog wist hoe dat voelde..... O ja
Maar het was een hele mooie speciale (verleden) tijd.
Ans, laat gerard kletsen. Huur bij de een of de ander een ingerichte tent, zit gewoon een bed in. Niet helemaal hetzelfde je eigen gedoetje maar wel dicht in de buurt. Geen (grote of kleine) boodschap aan de vakantiehuisjes/hotels of appartenementen. Ga voor een week en herbeleef je gevoel van kamperen. Het is toch nondeju toch jouw feestje! Doen. Een van jouw motto's is toch: als je het maar erg graag wilt, lukt het.
BeantwoordenVerwijderen