Moederdag

Tweede zondag in mei, moederdag. Ik heb eigenlijk nooit veel gehad met dit soort dagen, valentijnsdag, moederdag, vaderdag ik vind het commerciële dagen, bloemen die ineens 2x  zo duur zijn, dure kado's, groter en mooier.  Zijn moeders en vaders niet het hele jaar belangrijk ? Begrijp me niet verkeerd, iedereen moet doen wat hij zelf belangrijk vind, maar het is niks voor mij. Hetzelfde heb ik trouwens ook met verjaardagen van mezelf, die vier ik ook om de 5 jaar, dus mijn volgende verjaardagsfeest is over 4 jaar !!

Moederdag vond ik leuk toen mijn kinderen klein waren en mij verrasten met zelfgemaakte knutselwerkjes en gedichtjes, die kleine handjes die heel trots het mooi ingepakte kadootje overhandigden en stuntelig het uit het hoofd geleerde versje voordroegen. Dan hield ik het nooit droog. Of een ontbijtje op bed met rauwe eieren.

En dan is het vandaag moederdag, en hoewel ik er nog steeds niks mee heb geeft het me wel een dubbel gevoel want misschien is het wel mijn laatste 2e zondag in mei. Toch ga ik niet ineens moederdag vieren, nee het is een gewone zondag, mijn zoon is met zijn gezin een weekendje weg, mijn andere zoon heeft een flinke griep te pakken en mijn dochter heeft haar eigen moederdag. Ik ga even op bezoek bij mijn moeder voor wie het misschien ook wel de laatste moederdag is maar zij begrijpt het allemaal niet meer zo goed.

Op weg naar huis moet ik ineens aan het moederdagversje van  een 5 jarige Tim denken, krijg het niet uit mijn hoofd en voordat ik het weet lopen de tranen over mijn wangen.

"Ik sta hier op mijn blote voetjes
heb mijn pyama nog aan
En zo komt deze kleine dreumes
even voor je staan
Op je wangen op je mond
Geef ik je een dikke zoen
En ik hoop dat ik dit nog heel veel jaren kan doen "