fotoshoot

"De nominatie ronde is denk ik al voorbij toch? Zo niet dan wil ik heel graag mijn lieve mama nomineren. Ze heeft ongeveer een maand geleden te horen gekregen dat ze alvleesklierkanker heeft en niet meer beter wordt. We hebben er met z'n allen zo'n verdriet van en kunnen het maar niet begrijpen. Mijn moeder zelf wil er alles aan doen om zo lang mogelijk te blijven leven, ze moet toch Britt verliefd zien worden en naar school zien gaan etc. Elke keer als ze dat zegt schiet ik weer vol.......ik kan ook niet zonder haar!!
Ondanks alle ellende vecht ze door en laat ze zien wat voor een sterke vrouw ze is.....I LOVE HER!!"

Met bovenstaande woorden heeft Sabine mij genomineerd voor een fotoshoot en ik ben uitgekozen om een mooi portret van mij te laten maken op 23 juni. Half maart hoorde ik dat ik erbij zat en het eerste waaraan ik dacht was "oei als ik er dan nog maar ben" en zie hier ik ben er nog ...

Vandaag was het zover, om 2 uur moest ik me in Heeswijk-Dinther melden, Sabine ging natuurlijk mee want er zouden ook nog wat foto's van ons samen gemaakt worden.

 

 

Om twaalf uur stond ik voor de kleerkast, wat moet ik in godsnaam aantrekken? Na veel aan- en uitkleden, ik leek wel een hopeloze tiener voor een eerste afspraakje, heb ik dan toch iets simpels gevonden waar ik me lekker in voel en wat me ook nog past.  Nog even een feest make-upje en mijn haren föhnen (heel slecht voor mijn nog steeds erg uitvallende haren maar nu moet het even) en ik ging voorzichtig voor de grote spiegel staan.

 

 

En ik moet zeggen dat ik tevreden was met het resultaat. Ik zag in de spiegel een vrouw met een goed figuur (jarenlang zag ik alleen maar te veel vlees op verkeerde plekken). Ik heb tegen het spiegelbeeld gepraat "goh Ans wat zie je er goed uit, dat moet wel lukken met die foto's, wat  jammer dat je dood gaat, je had nog jaren meegekund".

 

 

Op een schitterende locatie zijn veel foto's van mij gemaakt, alleen, met Sabine, op een bankje, op de grond, ik voelde me als een vogel in een prachtige omgeving, hier wil ik nog even blijven.

De fotografe was enthousiast, dat is ze natuurlijk altijd want  ze beoefent haar vak met veel elan, ze motiveert mensen om te ontspannen,  het is een vakvrouw. Toevallig heeft ze ook de vorige foto's van onze hele familie gemaakt.

Na een uurtje was het klaar en met een goed gevoel zijn we weer richting Boxtel gereden. Ik ben zo benieuwd naar het resultaat,

wordt vervolgd................


http://www.youtube.com/watch?v=63REGUQ3F0c