(Goede) vrijdag

Toepasselijke dag vandaag, goede vrijdag. In een ver verleden heb ik geleerd dat er op deze dag de kruisweg plaatsvond, 14 staties, even stilstaan bij iedere statie om de lijdensweg van Jezus te herdenken. Vandaag had ik het gevoel dat ik deze kruisweg gelopen heb, althans een gedeelte ervan. Statie 1 (ter dood veroordeeld) heb ik in februari al gehad, statie 2 (het kruis op de schouder nemen) volgde een paar dagen later, statie 3 (voor de eerste keer vallen) heb ik ook al gehad.
Vandaag heb ik verschillende staties doorlopen, statie 4 (voor de chirurg verschijnen). Deze man zag eruit als Jezus, alleen met bril. Hij gaat bij mij ergens volgende week de port-a-cath plaatsen, en omdat het een spoedje moet zijn (volgens de oncoloog) ging hij meteen mee naar statie 5 (de opname-verpleegkundige). Deze aardige dame (leek niet op Maria) probeerde een datum te achterhalen, maar door alle drukte rond de paashaas kan zij mij dat dinsdag pas vertellen. Zij vertelde wel dat ik het hele opnameschema moet doorlopen en zou proberen of dat vanmiddag ook nog kon. Maria had geluk, of eigenlijk ik want ik mocht ertussen geschoven worden. Ze overhandigde me een hele lijst om in te vullen, allerlei vragen over mijn gezondheid, die ik bijna allemaal met "nee" kon beantwoorden. Halverwege het invullen werd ik door Maria opgehaald om naar statie 6 te gaan, met een half ingevuld formulier naar "opname" waar mijn lijst verder ingevuld werd met weer allemaal "nee". Daar ontmoette ik een kordate dame (als het een man was zou hij Judas geheten hebben) die mijn zorgvuldig ingevulde lijst helemaal begon voor te lezen en in de computer invulde, volgens mij dacht ze dat er ook in mijn hoofd al iets mis was want ze stelde dezelfde vragen nog een keer. Totaal overbodige statie dus. Maar zij dacht er anders over en vond dat ik rijp was om naar statie 7 te gaan, de anesthesist. Eerst weer bij een vriendelijke dame die mij heeft uitgelegd dat de ingreep onder algehele narcose plaatsvindt en dat ik nuchter moet blijven, toen kwam de anesthesist, Dr. Charming himself, binnen, gaf me een hand, vroeg of ik last van mijn hart had (heeft mijn formulier zeker nog niet gelezen of in de computer gekeken), zei dat hij goed voor me zou zorgen, dat heb ik al vaker gehoord, gaf me weer een hand en weg was hij, moest zeker nog paaseieren gaan verstoppen.
Uiteindelijk mocht ik naar statie 8, de oncoloog, even mededelen wat statie 4 t/m 7 hadden opgeleverd.
Vier en een half uur na aanvang van statie 4 mochten we de tempel verlaten. De overige staties (nog 6 heb ik net in wikipedia opgezocht) volgen als het kan de komende jaren,  statie 11 t/m 14 hoop ik echter compleet over te slaan.