Herinneringen

De laatste tijd is het erg druk in mijn hoofd, het zit vol herinneringen, boordevol. Ze komen gevraagd en ongevraagd. Heel veel kleine gebeurtenissen om mij heen roepen deze herinneringen op en het lijkt wel alsof ze allemaal nog aan bod willen komen, nog even door mijn gedachten willen dwalen alsof ze zeggen "weet je nog toen?"

Het is niet vervelend, meestal prettig zelfs om stil te staan bij vroeger, want de meeste beelden komen uit mijn jeugd, uit mijn leven in Terwinselen, tot mijn 12e jaar ongeveer. En de meesten waren ook leuk, onschuldig, maar ook wel eens donker en zwart.

Vanmiddag heb ik met mijn zus een wandeling gemaakt in de bossen bij Joe Mann in Best. Stralend weer, ondanks veel mensen op de parkeerplaats toch rustig in de bossen. En voor het eerst ging er een rolstoel mee, geleend van Jeroen.  Ik weet nog toen mijn moeder daar de 1e keer in moest dat ze het vreselijk vond, het ook heel lang tegengehouden heeft. Toen haar duidelijk werd dat ze nergens meer kwam, heeft ze zich er, weliswaar nog onder protest, maar bij neergelegd. Ik heb dat gelukkig niet, het maakt me niks uit, als ik kan zitten kan ik naar buiten, ik kan achter de rolstoel lopen, ik kan erin gaan zitten als het nodig is. Het maakt me niks uit, als dat alles zou zijn. We liepen, rolden en praten over lief en leed, met een lach en een traan.

Al snel kwamen de herinneringen boven en samen hebben we over vroeger gesproken, over ons huis, de indeling, de kattekwaad die we uithaalden, de spelletjes die we speelden, vooral buitenshuis, maar ook in huis op je billen van de trap afglijden over een kokosmat. We hebben gezongen en gelachen, ons beklaagd dat we toch wel heel ver naar school moesten lopen iedere dag, de grapjes die we op de schoolweg uithaalden, gekke bekken trekken in een winkelruit, iets lekkers kopen bij mevrouw Bekkers, een ijsje voor een dubbeltje bij het café op de berg. Maar ook over de primitieve voorzieningen voor mijn moeder, maandag was wasdag, alles op de hand. Geen warm water, een kolenkachel met 2 soorten "kluten". De ijzige kou in huis in de winter, ijs op de rand van je laken, de griezelige zolder, een door mijn vader gebouwde garage bestaande uit alleen maar asbest, de "stucheliezermelk" die wij moesten drinken als wij verkouden waren, ik denk dat alleen Limburgers begrijpen wat ik hiermee bedoel maar ook wij weten nog steeds de betekenis hiervan niet. Als je verkouden was kreeg je een beker warme melk en daar werd dan een gloeiende pook uit de kachel ingehouden !!. Misschien dat mijn tante Enny dit kan verklaren.

We hadden het over de leveranciers die allemaal aan huis kwamen, de bakker,  de bierboer, de kaasboer, de man met garen en knopen, de Gruyter met het wekelijkse snoepje van de week, de groentenboer. Of er ook een slager langskwam weten we niet meer.

En zo ging de zondagmiddag voorbij. Nog even lekker op een terras en toen weer naar huis. Een onvergetelijke middag, een dag waarop ik me prima voelde, net als gisteren, een dag die ik koester en waarvan ik hoop dat er nog heel veel zullen volgen........

Onderstaand mijn zus op de knieën, daarnaast buurmeisje Hery, onder mijn zus ikke en op schoot mijn nichtje Marlene

Helemaal onderaan Marlene op de fiets, ikke de grootste en daarnaast mijn vriendin Ans Honings.