Dat waren de woorden van de oncoloog van het AMC in Amsterdam waar ik vandaag voor een 2e opinion was, eigenlijk voor een 3th opinion want Leuven heb ik op eigen houtje geregeld. Dat de diagnose hetzelfde zou zijn wist ik wel, nu heb ik voor de 3e keer gehoord dat het niet operabel is. Maar mijn hoop was gevestigd op misschien een ander behandelplan. De vriendelijke arts vertelde mij heel verhelderend dat er nog een andere behandeling met een ander soort chemo mogelijk was, dat werd alleen maar aan een bepaalde groep mensen gegeven die jong (ja alweer), fit (jaja) en geen galwegproblemen (ook niet) hebben. En daar kom ik voor in aanmerking. Het is echter een zware kuur waarvoor ik per kuur 2 dagen in het ziekenhuis moet worden opgenomen en dat iedere 14 dagen. De bijwerkingen zijn heftig en het is niet wetenschappelijk bewezen dat het inderdaad helpt. De arts in Leuven had deze optie trouwens ook zijdelings vermeld. De kuur die ik afgelopen maandag gestart ben is de meest voor de hand liggende behandeling waarvan echter ook het resultaat niet bekend is. Het gaat erom wie sterker is tumor of chemo. Ik kan nu gaan beslissen wat ik ga doen, maar voor mij is het eigenlijk al duidelijk.
Het blijft helaas allemaal shit, er is nog steeds geen goed middel om alvleesklierkanker te genezen of te behandelen, misschien over 10 jaar maar daar schiet ik niks mee op. Ik weet nu in ieder geval dat ik er voor mijn gevoel alles eraan gedaan heb om de mogelijkheden te bekijken. Maar dat wil niet zeggen dat ik ga opgeven, ik doe wat ik kan, hoe moeilijk ook. Tja en dan heb je wel eens verdrietige oogjes.
http://www.youtube.com/watch?v=t0ydh3hiA3g
Geen opmerkingen:
Een reactie posten